چکیده : شاید بتوان گفت، سازمانهای آموزشی به سمت اختصاصی دانشگاهها یکی از اساسیترین عناصر دگرگونی در جوامعاند و نقش تسههی کننهده در این راه را بازی میکنند؛ به همین خاطر دانشگاهها باید ابتدا خود را تغییر و تحول دهند تا بتوانند در جامعه نیز تحول ایجاد کنند. از آنجایی کهه مهمترین سرمایههای انسانی در دانشگاهها هستند و باب زیر دستان اعضای هیات علمی آن تربیت میشوند؛ دانشگاه باید بر روی اعضای هیهات علمی خود به عنوان نیروی اصلی توسعه دهنده اجتماع و پرورشدهنده افراد متخصص سرمایهگذاری کند و در پی توسعه آنها برآیهد ...