آلومینیوم عنصری است شیمیایی, با علامت اختصاری.Al رقم اتمی آن 13 وزن اتمی آن 98/26 است. نقطه حل آن 37/660 و نقطه جوش ثانیه 468/2 درجه سلسیوس است. چگالی آلومینیم 70/2 باب 200 پایه سلسیوس است. آلومینیم فلزی است سبک, به صبغه سفید سیم ای. آلومینیوم, پس از اکسیژن و سیلیسیم, فراونترین عنصرهاست. باب پوسته زمین فراوانترین آخشیج فلزی است و در حدود 8 درصد آن را تشکیل می دهد. از آلومینیم ورقه های بسیار نازکی آماده می کنند که در بسته بندی دارو, چای, سیگار, شکلات و بعضی از مادهها غذایی دیگر به کار می رود. بعضی از ظرفهای آشپزخانه و غذاخوری و همچنین سیم و کابل, و در و پادگانه را از آلومینیم باده سازند. آلومینیوم در اسم هواپیما و اتومبیل و جهاز و صدها وسیله و ابزار دیگر نیز به کار می رود. حرف آغاز قرن نوزدهم میلادی راهی از بهر به دست آوردن آلومینیم خالص پیدا نشده بود. آغازین بار, باب سال1825 م, هانس کریستیان ارستد فیزیکدان و شیمیدان دانمارکی, توانست مقدار بسیار کمی آلومینیوم ناخالص در آزمایشگاه به ید آورد. در سال 18277, فردریش وولر, حبر آلمانی, آلومینیم را, به صورت گردی خاکستری رنگ, باب آزمایشگاه تهیه کرد و در سال 1845 تکه هایی از آلومینیوم به ید آورد که می شد آنها را وزن کرد. وولر کشف کرد که آلومینیم سبک است. او آغازین دانشمندی حیات که به بسیاری از ویژگیهای آلومینیم پی برد و آنها را شرح داد. حرف پیش از سال 1886م خرج تهیه آلومینیم بسیار زیاد بود. به همین انگیزه آلومینیم از فلزهای گرانبها و تجمیل به سمت شمارمی رفت. درمثل گرانبهاترین قاشقهای غذاخوری کاخ ناپلئون سوم, امپراطور فرانسه, از آلومینیم ساخته شده بود.