مقاله روح و قدرت آن

خرید این محصول

» :: مقاله روح و قدرت ثانیه

مقدمه

مسأله روح، از قدیمی ترین دوران ها و شاید از پیدایش انسان، تدقیق آدمی را به خود مشغول داشته با مطالعاتی که در آثار اقوام بدوی به سمت عمل آمده از روی تصاویری که در غارها به جای گذاشـته اند و از طرز تدفـین امـوات آنها، چنین برمی آید که اقوام جوراجور ولو آنکه وحشی بوده اند به سمت چیزی پس از ارتحال عقیده داشته اند و کم و بیش برای انسانی که می صفت روح یا چیزی شبیه به سمت آن قائل بوده اند.

به هر نسبت که انسان پیشرفت کرده، این عقیده راسخ تر شده و روح و معاد، بیش از پیش مورد تدقیق قرار گرفته. در آثار بروز بشر، طبعاً اندیشه درباره روح یا چیزی از این قبیل، باب ذهن آدم راه یافته، چون وقتی یک آدم، هم نوعش را می دید که ناگهان بی علت و یا به علتی خشک و سرد به زمین افتاده چه از خود می پرسید چرا این فرد به این صورت درآمد؟ او هم اکنون چاه فرقی با من دارد؟ و همین تارک –بین زنده و مرده- او را به سمت این اصل هدایت می کرده: که چیزی وجود داشته و اینک از آن مرده گرفته شده و در نتیجه از نیز اوایل این «چیز» به سمت هر نام نامیده شود او را به اندیشه های دور و درازی فرو برده ... بعدها در این خصوص جواب هائی به ذهنش رسیده که هنوز بازهم می رسد.

مردم عهد باستان برای این پدیده که حرف نبودنش انسان به مرده نبدیل می شود. تعبیرات و تشبیهات و فرضیاتی آورده بودند و درمثل بعضی ثانیه را مثل وزش باد می دانستند که وجود دارد، ولی دیده نمی شود و به تمام اسم می توان وجودش را حس کرد. و همین کوه طور آن را الگو هوا می دانستند باب قاره اروپا، لسان «سانسکریت» قدیمی ترین زبان است و در این زبان برای روح و آتمسفر یا هوا یک کلمه وجود دارد. یعنی باب مناسبت این هر سه کلمه آلمان به کار برده می شود.

باب جاوه در میان اقوام قدیمی غرب استرالیا و همین طور باب بین سرخپوستان آمریکای شمالی نیز وضـع به همین آیین است یعنی چه بخواهند بگویند جان و چه هوا، یک کلمه را به کار می برند. بنابراین قدیمی ها، روح را عین هوا، یا چیزی شبیه به آن می دانستند.

در شهرنشینی های قدیم قاره اروپا هم با چنین وضعی تماس می کنیم. مثلاً یونانی ها از یک فعل که معنی تنفس کردن می دهد کلمه پسیک را اسم اشتقاق‌یافته کرده اند. که به معنی جان است. سپس از همین کلمه لفظ پیس کیکوس را گرفته اند که منی خود یا جان را می دهد. و بعدها باب زبان های اروپایی کلمه اسم اشتقاق‌یافته از معنی علم النفس یا روانشناسی می دهد. همچنین در اشتقاق لغات به سمت یک کلمه دیگر لاتینی می رسیم که بند است از «پنوتو» که معنی (هوا) می دهد. و به سمت معنی (روح) به کار رفته و در فلسفه کلمه ای از آن آمده که بند است از پنوتولوژی به معنی «علم روح».

باب بیـان اینکه روح با آتمسفر در نظر قدیمی ها چهره اشتراکی داشته اند یک لغت دیگر به کمک می آید و آن کلمه «دریح» به معنی هوا است. که از نظر ادا با روح مناسبتی دارد. و این لغت ریشه عربی دارد. و به عربی وارد شده. خلاصه این مطلب، آنکه اسنان های اولیه حرف توسل به اندیشه و آزمایش دریافتند که بدن انسان یک عنصر مادی است ولی زندگی، یک امر غیر مادی و چیزی است به سبک و هوائی مثل باد. (1)

همین اندیشه انسان را به ادراک (روح) رهبری کرد و باب این بار هم، مثل هر مسأله دیگر کم کم به مدارج ترقی رسید.

35 برگ فایل ورد

خرید این محصول