مهندسان و محققین همیشه در تلاش از بهر تولید محصولات ساختمانی بودند تا بتوانند مسکن را حرف عمر مفید زیاد و استحکام بالا در مقابل بلایای طبیعی بسازند. همچنین حرف تدقیق به پایان رسیدن عصر انرژی ارزان، حداقل انرژی در ساختمان مصرف گردد و دارای هزینه کمتری نسبت به سایر مصالح رایج باشد. هم الحال بتن معمولی غالبا با دانسیته 2400 کیلوگرم بر مترمکعب تولید می گردد که با توجه به وزنش مشکلات فراوانی از جمله اجرای سخت و حرف خاصیت جذب آب بسیار بالا دائما تاسیسات حرارتی و برودتی ساختمان را در معرض تخریب قرار می دهد. در حال اسم با افزودن هوا به سمت مخلوط ماسه و سیمان، وزن آن تا اندازه قابل توجهی کاهش می یابد، (400 الی 1800 کیلو گرم بر متر مکعب) و بتن سبک هوادار با خصوصیات بارزی تولید می گردد.
خصوصیات فنی:
بتن استیل پارتی را می توان در دو دانسیته تولید کرد :
هزاره - وزن مخصوص (400 الی 900 کیلو گرم بر متر مکعب) برای ساخت بلوکهای ساختمانی غیرباربر و همچنین بلوکهای تزئینی و پانلها .
ب - وزن مخصوص (1000 الی 1800 کیلو گرم بر واحد طول مکعب) از بهر قطعات باربر و مسلح .
بتن استیل هوادار دارای خصوصیاتی است که شماری از آنها را در ادامه برایتان توضیح خواهیم داد :
1. عایق رطوبت .
2. عایق گرما وسرما .
3. عایق صوت .
4. مقاومت بیشتر در برابر آتشسوزی .
5. نسبت ابرام فشاری مناسب به سمت وزن .
6. کاهش بار مرده باب بنا .
7. مقاوم باب مقابل نفوذ آب .
8. خاصیت خوب انجذاب و اخراج آب .
9. راحتی در ادا فعل و میخ کوبی .
10. انقباض پسندیده در حین خشک شدن .
11. مقاوم در برابر بارد زدگی بتن .
12. جلوگیری از استهلاک سیستم سرمایش و گرمایش گازی
مزایا:
استفاده از بتن سبک هوادار دارای مزایای زیادی باده باشد که برخی از آنها به سمت شرح زیر می باشد:
1. کاهش باب هزینه های حمل و شیرینی قطعات پیش ساخته بتنی (تولید صنعتی) .
2. صرفه جویی در آبستنی مصالح (وزن ماسه و میله گرد) .
3. عمر سودبخش بیشتر شکل فلزی (ضریب تکرار بیشتر قالب در بتن که میزان تولید آن بالغ بر 8/3 بیلیون مترمکعب در سال تخمین زده می شود، به علت دارا بودن خواص و ویژگی های ممتاز و نیز در دسترس بودن مصالح آن، پس از آب، پرمصرف ترین ماده روی زمین به شمار می رود. بتن در همه جا حاضر است و در یکصد سال اخیر، استعمال از آن در ساخت بناهای مسکونی و اداری، پیاده روها، راه ها و جاده ها و نیز انواع مختلف ساختمان های فنی عملکردی از قبیل کارخانه ها، پارکینگ ها، متروها، فرودگاه ها، پل ها، سدها، سیلوها، سازه های دریایی، رآکتورهای اتمی و سازه های مقاوم در برابر انفجارات و زلزله، مقبولیتی همگانی پیدا کرده است.
اگر از عنوان این نوشتار برمی آید، بتن یک ماده متناقض است. بتن با اینکه تداعی کننده مفهوم سختی است، لیکن باب ابتدای فرآیند اختلاط مواد تشکیل دهنده اش، رقیق و روان است؛ اگرچه بتن، بر اساس تعریفی که از آن سراغ داریم، یک ماده پیوندی و چندرگه است که از اختلاط سیمان، آب، ماسه و مصالح دانه ای معدنی از قبیل شن یا سنگریزه به دست می آید، اما معمولا به عنوان یک ماده یکپارچه و دارای شخصیت مستقل در نظر گرفته می شود. بتن چهره جبلی و طبیعی بخصوصی ندارد و از این رو باید با استفاده از قالب بندی به شکل معینی درآورده شود؛ یعنی شکل و بافت نهایی بتن را قالبی که بتن به درون آن ریخته می شود، تعیین می کند.
بتن می تواند هر رنگ، بافت و طرحی را به خویش بگیرد، از این رو شاید بتوان آن را به سمت یک آفتاب پرست تشبیه کرد. رنگ بتن اغلب خاکستری ست، اما از جاده انتخاب سیمان و صلاحدید دانه ای مناسب یا با استفاده از رنگدانه های شیمیایی می توان به آسانی آن را در رنگ های سفید، قهوه ای یا حتی قرمز روشن تولید کرد. بتن اسم به قالب مناسبت استفاده در تولید آن، می تواند صاف و ساده یا دارای طرح های دقیق و پیچیده باشد؛ بتن می تواند همچون شیشه صاف باشد یا همچون صخره زمخت و ناصاف. بتن امکانپذیر است بدون ادا رها شده یا همچون یک تندیس به دقت روی آن کار شود. در واقع، بتن، حرف تدقیق به ویژگی های خاص سطح آن، یک فرآورده واحد نیست، بلکه طیف گسترده ای از مصالح را دربرمی گیرد که از نظر بافت، رنگ و بیان معمارانه از قابلیت های بی شماری برخوردار است.
ترکیب مقاومت فشاری سنگ و مقاومت کششی فولاد در بتن مسلح، سازه های بتنی را قادر به تحمل وزن انبوه بابرکت و پوشش دهانه های بزرگ می سازد. از آنجایی که عناصر تشکیل دهنده سازه بتن مسلح می توانند بصورت یک شبکه پیوسته و یکپارچه، به هم صفت شوند، استفاده از بتن مسلح در طراحی سازه، آن را از استحقاق انعطاف پذیری بی نظیری برخوردار می کند. معماران و مهندسان از این ویژگی از بهر آفریدن عناصر ساختمانی مختلف، از صفحات بتنی یکپارچه گرفته تا قاب های سازه ای سه بعدی و کنسول های عظیم و مهیب، بهره می گیرند.
بررسی تاریخی کاربرد بتن باب معماری نشان می دهد که بتن توسط معماران رومی و پیشوا مسیحیت مورد استفاده قرار می گرفت، اما در قرون وسطی و رنسانس اغلب بی استفاده ماند، تا آنکه در نیمه دوم قرن نوزدهم بار دیگر، عمدتا برای مصارف معمولی، مورد توجه قرار گرفت، بویژه در مواردی که ساخت ارزان، قابلیت ایجاد دهانه های عریض و نسوز بودن، ضرورت به کارگیری آن را ایجاب می کرد. مسلح کردن بتن نیز که از بهر این کار میلگردهای فولادی را به منظور استقامت بیشتر در میان بتن قرار می دادند، به دهه 1870 باز می گردد. معماران قرن نوزدهم بعضا به سمت قابلیت های بتن تفنگدار خیلی اطمینان نداشتند و نسبت به آن بدگمان بودند. بتن در ثانیه زمان یک ماده خیلی جدید به شمار می رفت و ویژگی های آن برای معماران بخوبی برازنده درک نبود، زیرا فاقد یک فرم ذاتی و پایدار بود. جالب آنکه این دقیقا همان خصوصیتی است که بتن را برای بسیاری از معماران امروز به سمت وسیله ایا امیدوارکننده جهت تحقق ایده هایشان تبدیل می کند.
مظهر بتن باب چند سال آخر قرن نوزدهم که معماران سعی کردند سبکی مبتنی بر این مصالح بیابند، آشکارتر شد. در اسم که یکی از طراحان احیانا چنین استدلال می کرد که ویژگی انعطاف پذیری بتن آن را به ماده ای مناسب برای بیان گرایی هنری در معماری تبدیل می کند، دیگری ممکن بود بر نقش روش قاب و قاب بندی تکیه کند و مدعی ارزش گذاری بر نمونه های پیشین گوتیک یا حتی شیوه های معماری فولاد و شیشه شود. نظریات مشابه مختلفی نیز با توجه به جنبه بیرونی بتن ابراز می شد، بدین معنا که یک معمار، بتن را ماده ای معمولی و سابق پاافتاده و نیازمند پوشانیده شدن با کاشی ها و روکارهای آجری می دانست و دیگری از جمال ذاتی آن دم می زد که به همین دلیل باید نمایان می ماند. استعمال گسترده و جامع از بتن مسلح در معماری حدودا به نیمه اول قرن بیستم باز می گردد. این ماده جدید به سمت دلیل استفاده از قابلیت استفاده در بناهای مختلف و نیز فرم پذیری قابل توجهش، در آن زمان در مقیاس وسیع مورد استفاده قرار گرفت و با سرعت شگفت آوری تاثیرات خود را در معماری بر جای گذاشت و بین سالهای 1910 و 1920، تقریبا به علامت مشخصه معماری جدید تبدیل شد. شاید از تکثر جهات بتوان گفت خردگرایی و بتن مسلح تاخت عنصری بودند که سرانجام در دوره افتخارآمیز معماری مدرن در دهه 1920 در یکدیگر ادغام شدند؛ معماران خردگرای این دهه که بتن را به لحاظ برآورده کردن نیازهای اساسی چون ارزانی، یکسان سازی، نورپردازی کافی، تهویه گسترده و فضاهای داخلی انعطاف پذیر و نامحدود، ماده ای مناسب یافته بودند، در سطح وسیع آن را مورد استفاده قرار دادند.
آگوست پره مهندس معمار فرانسوی، آغازین کسی ست که بتن مسلح را به سمت عنوان وسیله ای برای بیان مقاصد معماری شناخت و به کار برد. آپارتمان های مسکونی که او با استفاده از قابلیت های هنری بتن تفنگدار ساخت، شان بتن را در عالم معماری افزایش داد. فرانک لویدرایت نیز یکی از معماران سرآمد آمریکایی است که در برنامه هایش از قابلیت های این ماده جدید استفاده فراوانی کرده است. ارزانی بتن و قابلیت ایجاد دهانه های عریض با استفاده از آن، باعث چهر اتیان او به این ماده شد. علاوه بر این، او با بتن براحتی می توانست به ایده های فضایی خویش پوشش عمل بپوشاند. بیرق به سمت خاطر تاکید هنری و حرفه ای اش بر ماهیت مصالح، سطح بتن را در اغلب کارهایش عاری از پوشش باقی می گذاشت. پتانسیل تقریبا نامحدود بتن جانب خلق فرم ها و سطوح انتزاعی، استفاده از قابلیت تطابق با شرایط و کارکردهای مختلف و نیز داشتن استحکام بالا، بتن را در حال حاضر به یکی از مصالح پرطرفدار و مورد توجه در میان بسیاری از معماران و مهندسان تبدیل کرده است. بتن به خاطر داشتن خاصیت انعطاف پذیری بالا، استخلاص عمل قابل توجهی باب اختیار طراحان و معماران قرار می دهد. بتن، بسان خاک رس در دستان یک تندیس گر، از بهر معماران امکان خلق ساختمان هایی را فراهم می کند که به طور منحصر به فردی گیرا، جالب توجه و از نظر هندسی متهورانه است. فرم ها و ترکیباتی که اسم آنها پیش از ابداع بتن مسلح، حرف استفاده از سایر مصالح متداول دشوار یا غیرممکن بود، با استفاده از بتن مسلح اغلب به آسانی قابل دستیابی هستند. به جرات باده استطاعت گفت که بدون استفاده از بتن، اجرای برخی از زیباترین و نوآورانه ترین آثار معماری معاصر جهان هرگز قابل تصور و تحقق نبود.
امروزه بتن با اغماض سالها از پیدایش و استعمال آن به صورت کنونی، دستخوش تحولات و پیشرفت های شگرفی شده است. از زمان آغاز استعمال گسترده از بتن مسلح در ساخت وسازها (در بیش از یک قرن قبل)، برخی انگاره های بنیادی درباره خواص این ماده و محدودیت های آن تاکنون با چالش و تردید جدی مواجه نشده بودند، اما در سالهای اخیر، با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی، تحقیقات متعددی روی خواص بتن صورت گرفته و در حال حاضر طیف متنوعی از فرآورده های آن ابداع و به بازار عرضه شده اند که این قبیل انگاره ها را به چالش کشیده و آزادی بیشتری جهت تجربه و ابداع در اختیار معماران و مهندسان قرار داده اند. بر این اساس است که باب سالهای اخیر، معماران مختلف در پروژه هایشان برخی از انگاره های غالب درباب فرم معماری و فناوری بتن را به چالش کشیده و رویکرد های جدیدی را در هر دو زمینه ارائه کرده اند. بسیاری از معماران نیز با کاربرد داهیانه بتن، از ثانیه به عنوان ابزاری جهت خلق زیبایی در آثارشان بهره جسته اند. البته با تدقیق به پیشرفت های سریع و روزافزون صنعت بتن در سالهای اخیر، به سمت نظر می رسد در سالهای آینده شاهد استفاده گسترده تری از قابلیت های بتن در عرصه معماری خواهیم بود
فوق روان کننده و کاهش دهنده اکید ماء بتن
فوق روان عامل بر اساس الزامات استاندارد ASTM-C494 Types A& F ساخته باده شوند این مواد را بعنوان روانسازهای بتن و فوق روانسازهای بتن مصرف کنند و براساس مدل 2930 ایران ساخته می شوند.
گفتنی است این مواد ممکن است توسط پدیدآوری کنندگان بتن آماده و قطعات پیش اسم بتنی برای تولید کار آمد و مقرون به صرفه زمانی که شکل پذیری زیاد بتن و افزایش مقاومت اولیه و نهایی مد نظر است ، مورداستفاده قرار گیرند .
باید اشاره کرد این محصولات باب کاهش آب انبوه موثر بوده تا جایی که وقتی به عنوان یک کاهش آب دهنده شدید آب بتن مورد استفاده قرار می گیرند در مقادیر متعارف می تواند به سادگی بین 20%-18% کاهش در میزان آب مصرفی ایجاد نماید ودر مواردی در بتنهای خاص و با استفاده از مقادیر متعارف، کاهش آب تا حداکثر 40% نیز ممکن شده است .
مهندسان و محققین همیشه در تلاش از بهر تولید محصولات ساختمانی بودند تا بتوانند مسکن را حرف عمر مفید زیاد و استحکام بالا در مقابل بلایای طبیعی بسازند. همچنین حرف تدقیق به پایان رسیدن عصر انرژی ارزان، حداقل انرژی در ساختمان مصرف گردد و دارای هزینه کمتری نسبت به سایر مصالح رایج باشد. هم الحال بتن معمولی غالبا با دانسیته 2400 کیلوگرم بر مترمکعب تولید می گردد که با توجه به وزنش مشکلات فراوانی از جمله اجرای سخت و حرف خاصیت جذب آب بسیار بالا دائما تاسیسات حرارتی و برودتی ساختمان را در معرض تخریب قرار می دهد. در حال اسم با افزودن هوا به سمت مخلوط ماسه و سیمان، وزن آن تا اندازه قابل توجهی کاهش می یابد، (400 الی 1800 کیلو گرم بر متر مکعب) و بتن سبک هوادار با خصوصیات بارزی تولید می گردد.
خصوصیات فنی:
بتن استیل پارتی را می توان در دو دانسیته تولید کرد :
هزاره - وزن مخصوص (400 الی 900 کیلو گرم بر متر مکعب) برای ساخت بلوکهای ساختمانی غیرباربر و همچنین بلوکهای تزئینی و پانلها .
ب - وزن مخصوص (1000 الی 1800 کیلو گرم بر واحد طول مکعب) از بهر قطعات باربر و مسلح .
بتن استیل هوادار دارای خصوصیاتی است که شماری از آنها را در ادامه برایتان توضیح خواهیم داد :
1. عایق رطوبت .
2. عایق گرما وسرما .
3. عایق صوت .
4. مقاومت بیشتر در برابر آتشسوزی .
5. نسبت ابرام فشاری مناسب به سمت وزن .
6. کاهش بار مرده باب بنا .
7. مقاوم باب مقابل نفوذ آب .
8. خاصیت خوب انجذاب و اخراج آب .
9. راحتی در ادا فعل و میخ کوبی .
10. انقباض پسندیده در حین خشک شدن .
11. مقاوم در برابر بارد زدگی بتن .
12. جلوگیری از استهلاک سیستم سرمایش و گرمایش گازی
مزایا:
استفاده از بتن سبک هوادار دارای مزایای زیادی باده باشد که برخی از آنها به سمت شرح زیر می باشد:
1. کاهش باب هزینه های حمل و شیرینی قطعات پیش ساخته بتنی (تولید صنعتی) .
2. صرفه جویی در آبستنی مصالح (وزن ماسه و میله گرد) .
3. عمر سودبخش بیشتر شکل فلزی (ضریب تکرار بیشتر قالب در بتن که میزان تولید آن بالغ بر 8/3 بیلیون مترمکعب در سال تخمین زده می شود، به علت دارا بودن خواص و ویژگی های ممتاز و نیز در دسترس بودن مصالح آن، پس از آب، پرمصرف ترین ماده روی زمین به شمار می رود. بتن در همه جا حاضر است و در یکصد سال اخیر، استعمال از آن در ساخت بناهای مسکونی و اداری، پیاده روها، راه ها و جاده ها و نیز انواع مختلف ساختمان های فنی عملکردی از قبیل کارخانه ها، پارکینگ ها، متروها، فرودگاه ها، پل ها، سدها، سیلوها، سازه های دریایی، رآکتورهای اتمی و سازه های مقاوم در برابر انفجارات و زلزله، مقبولیتی همگانی پیدا کرده است.
اگر از عنوان این نوشتار برمی آید، بتن یک ماده متناقض است. بتن با اینکه تداعی کننده مفهوم سختی است، لیکن باب ابتدای فرآیند اختلاط مواد تشکیل دهنده اش، رقیق و روان است؛ اگرچه بتن، بر اساس تعریفی که از آن سراغ داریم، یک ماده پیوندی و چندرگه است که از اختلاط سیمان، آب، ماسه و مصالح دانه ای معدنی از قبیل شن یا سنگریزه به دست می آید، اما معمولا به عنوان یک ماده یکپارچه و دارای شخصیت مستقل در نظر گرفته می شود. بتن چهره جبلی و طبیعی بخصوصی ندارد و از این رو باید با استفاده از قالب بندی به شکل معینی درآورده شود؛ یعنی شکل و بافت نهایی بتن را قالبی که بتن به درون آن ریخته می شود، تعیین می کند.
بتن می تواند هر رنگ، بافت و طرحی را به خویش بگیرد، از این رو شاید بتوان آن را به سمت یک آفتاب پرست تشبیه کرد. رنگ بتن اغلب خاکستری ست، اما از جاده انتخاب سیمان و صلاحدید دانه ای مناسب یا با استفاده از رنگدانه های شیمیایی می توان به آسانی آن را در رنگ های سفید، قهوه ای یا حتی قرمز روشن تولید کرد. بتن اسم به قالب مناسبت استفاده در تولید آن، می تواند صاف و ساده یا دارای طرح های دقیق و پیچیده باشد؛ بتن می تواند همچون شیشه صاف باشد یا همچون صخره زمخت و ناصاف. بتن امکانپذیر است بدون ادا رها شده یا همچون یک تندیس به دقت روی آن کار شود. در واقع، بتن، حرف تدقیق به ویژگی های خاص سطح آن، یک فرآورده واحد نیست، بلکه طیف گسترده ای از مصالح را دربرمی گیرد که از نظر بافت، رنگ و بیان معمارانه از قابلیت های بی شماری برخوردار است.
ترکیب مقاومت فشاری سنگ و مقاومت کششی فولاد در بتن مسلح، سازه های بتنی را قادر به تحمل وزن انبوه بابرکت و پوشش دهانه های بزرگ می سازد. از آنجایی که عناصر تشکیل دهنده سازه بتن مسلح می توانند بصورت یک شبکه پیوسته و یکپارچه، به هم صفت شوند، استفاده از بتن مسلح در طراحی سازه، آن را از استحقاق انعطاف پذیری بی نظیری برخوردار می کند. معماران و مهندسان از این ویژگی از بهر آفریدن عناصر ساختمانی مختلف، از صفحات بتنی یکپارچه گرفته تا قاب های سازه ای سه بعدی و کنسول های عظیم و مهیب، بهره می گیرند.
بررسی تاریخی کاربرد بتن باب معماری نشان می دهد که بتن توسط معماران رومی و پیشوا مسیحیت مورد استفاده قرار می گرفت، اما در قرون وسطی و رنسانس اغلب بی استفاده ماند، تا آنکه در نیمه دوم قرن نوزدهم بار دیگر، عمدتا برای مصارف معمولی، مورد توجه قرار گرفت، بویژه در مواردی که ساخت ارزان، قابلیت ایجاد دهانه های عریض و نسوز بودن، ضرورت به کارگیری آن را ایجاب می کرد. مسلح کردن بتن نیز که از بهر این کار میلگردهای فولادی را به منظور استقامت بیشتر در میان بتن قرار می دادند، به دهه 1870 باز می گردد. معماران قرن نوزدهم بعضا به سمت قابلیت های بتن تفنگدار خیلی اطمینان نداشتند و نسبت به آن بدگمان بودند. بتن در ثانیه زمان یک ماده خیلی جدید به شمار می رفت و ویژگی های آن برای معماران بخوبی برازنده درک نبود، زیرا فاقد یک فرم ذاتی و پایدار بود. جالب آنکه این دقیقا همان خصوصیتی است که بتن را برای بسیاری از معماران امروز به سمت وسیله ایا امیدوارکننده جهت تحقق ایده هایشان تبدیل می کند.
مظهر بتن باب چند سال آخر قرن نوزدهم که معماران سعی کردند سبکی مبتنی بر این مصالح بیابند، آشکارتر شد. در اسم که یکی از طراحان احیانا چنین استدلال می کرد که ویژگی انعطاف پذیری بتن آن را به ماده ای مناسب برای بیان گرایی هنری در معماری تبدیل می کند، دیگری ممکن بود بر نقش روش قاب و قاب بندی تکیه کند و مدعی ارزش گذاری بر نمونه های پیشین گوتیک یا حتی شیوه های معماری فولاد و شیشه شود. نظریات مشابه مختلفی نیز با توجه به جنبه بیرونی بتن ابراز می شد، بدین معنا که یک معمار، بتن را ماده ای معمولی و سابق پاافتاده و نیازمند پوشانیده شدن با کاشی ها و روکارهای آجری می دانست و دیگری از جمال ذاتی آن دم می زد که به همین دلیل باید نمایان می ماند. استعمال گسترده و جامع از بتن مسلح در معماری حدودا به نیمه اول قرن بیستم باز می گردد. این ماده جدید به سمت دلیل استفاده از قابلیت استفاده در بناهای مختلف و نیز فرم پذیری قابل توجهش، در آن زمان در مقیاس وسیع مورد استفاده قرار گرفت و با سرعت شگفت آوری تاثیرات خود را در معماری بر جای گذاشت و بین سالهای 1910 و 1920، تقریبا به علامت مشخصه معماری جدید تبدیل شد. شاید از تکثر جهات بتوان گفت خردگرایی و بتن مسلح تاخت عنصری بودند که سرانجام در دوره افتخارآمیز معماری مدرن در دهه 1920 در یکدیگر ادغام شدند؛ معماران خردگرای این دهه که بتن را به لحاظ برآورده کردن نیازهای اساسی چون ارزانی، یکسان سازی، نورپردازی کافی، تهویه گسترده و فضاهای داخلی انعطاف پذیر و نامحدود، ماده ای مناسب یافته بودند، در سطح وسیع آن را مورد استفاده قرار دادند.
آگوست پره مهندس معمار فرانسوی، آغازین کسی ست که بتن مسلح را به سمت عنوان وسیله ای برای بیان مقاصد معماری شناخت و به کار برد. آپارتمان های مسکونی که او با استفاده از قابلیت های هنری بتن تفنگدار ساخت، شان بتن را در عالم معماری افزایش داد. فرانک لویدرایت نیز یکی از معماران سرآمد آمریکایی است که در برنامه هایش از قابلیت های این ماده جدید استفاده فراوانی کرده است. ارزانی بتن و قابلیت ایجاد دهانه های عریض با استفاده از آن، باعث چهر اتیان او به این ماده شد. علاوه بر این، او با بتن براحتی می توانست به ایده های فضایی خویش پوشش عمل بپوشاند. بیرق به سمت خاطر تاکید هنری و حرفه ای اش بر ماهیت مصالح، سطح بتن را در اغلب کارهایش عاری از پوشش باقی می گذاشت. پتانسیل تقریبا نامحدود بتن جانب خلق فرم ها و سطوح انتزاعی، استفاده از قابلیت تطابق با شرایط و کارکردهای مختلف و نیز داشتن استحکام بالا، بتن را در حال حاضر به یکی از مصالح پرطرفدار و مورد توجه در میان بسیاری از معماران و مهندسان تبدیل کرده است. بتن به خاطر داشتن خاصیت انعطاف پذیری بالا، استخلاص عمل قابل توجهی باب اختیار طراحان و معماران قرار می دهد. بتن، بسان خاک رس در دستان یک تندیس گر، از بهر معماران امکان خلق ساختمان هایی را فراهم می کند که به طور منحصر به فردی گیرا، جالب توجه و از نظر هندسی متهورانه است. فرم ها و ترکیباتی که اسم آنها پیش از ابداع بتن مسلح، حرف استفاده از سایر مصالح متداول دشوار یا غیرممکن بود، با استفاده از بتن مسلح اغلب به آسانی قابل دستیابی هستند. به جرات باده استطاعت گفت که بدون استفاده از بتن، اجرای برخی از زیباترین و نوآورانه ترین آثار معماری معاصر جهان هرگز قابل تصور و تحقق نبود.
امروزه بتن با اغماض سالها از پیدایش و استعمال آن به صورت کنونی، دستخوش تحولات و پیشرفت های شگرفی شده است. از زمان آغاز استعمال گسترده از بتن مسلح در ساخت وسازها (در بیش از یک قرن قبل)، برخی انگاره های بنیادی درباره خواص این ماده و محدودیت های آن تاکنون با چالش و تردید جدی مواجه نشده بودند، اما در سالهای اخیر، با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی، تحقیقات متعددی روی خواص بتن صورت گرفته و در حال حاضر طیف متنوعی از فرآورده های آن ابداع و به بازار عرضه شده اند که این قبیل انگاره ها را به چالش کشیده و آزادی بیشتری جهت تجربه و ابداع در اختیار معماران و مهندسان قرار داده اند. بر این اساس است که باب سالهای اخیر، معماران مختلف در پروژه هایشان برخی از انگاره های غالب درباب فرم معماری و فناوری بتن را به چالش کشیده و رویکرد های جدیدی را در هر دو زمینه ارائه کرده اند. بسیاری از معماران نیز با کاربرد داهیانه بتن، از ثانیه به عنوان ابزاری جهت خلق زیبایی در آثارشان بهره جسته اند. البته با تدقیق به پیشرفت های سریع و روزافزون صنعت بتن در سالهای اخیر، به سمت نظر می رسد در سالهای آینده شاهد استفاده گسترده تری از قابلیت های بتن در عرصه معماری خواهیم بود
فوق روان کننده و کاهش دهنده اکید ماء بتن
فوق روان عامل بر اساس الزامات استاندارد ASTM-C494 Types A& F ساخته باده شوند این مواد را بعنوان روانسازهای بتن و فوق روانسازهای بتن مصرف کنند و براساس مدل 2930 ایران ساخته می شوند.
گفتنی است این مواد ممکن است توسط پدیدآوری کنندگان بتن آماده و قطعات پیش اسم بتنی برای تولید کار آمد و مقرون به صرفه زمانی که شکل پذیری زیاد بتن و افزایش مقاومت اولیه و نهایی مد نظر است ، مورداستفاده قرار گیرند .
باید اشاره کرد این محصولات باب کاهش آب انبوه موثر بوده تا جایی که وقتی به عنوان یک کاهش آب دهنده شدید آب بتن مورد استفاده قرار می گیرند در مقادیر متعارف می تواند به سادگی بین 20%-18% کاهش در میزان آب مصرفی ایجاد نماید ودر مواردی در بتنهای خاص و با استفاده از مقادیر متعارف، کاهش آب تا حداکثر 40% نیز ممکن شده است .