چکیده
ایجاد
نشاط و شادابی یکی از مؤثرترین راه ها از بهر افزایش بهداشت روانی در اجتماع است،
مدرسه بعنوان یک نهاد می تواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی انگیزه تمام چه
آبدار اجرا کردن جامعه شود. ار در مدرسه آرزومندی زندگی کردن بوجود آید خود به خود اثرگذار
بر اجتماع خواهد بود. انسان های بانشاط زندگی خویش را تحت کنترل دارند، مسئولیت پذیرند،
هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند. آینده نگر وامیدوارند و باب مقابل مشکلات و
سختی ها از پای نمی نشینند، قرآن دین اسلام را دین ابتهاج شناسایی نموده و مهمترین
عوامل شادی را محبوبیت، مقبولیت و موفقیت، ایمان، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیت
عارفانه و حل مسئله یاد کرده است، روانشناسان ابتهاج و شور و نشاط را محرک انسان ها
برای عمل باده دانند و اجتماع شناسان جامعه شاد را جامعه موفق می دانند. عواملی که می
تواند باعث گسترش شادی شود در آغاز خانواده است و سپس دیگر نهادها همچون مدرسه و
نهادهای فرهنگی مذهبی باده باشند که تمام کدام به نوبه خود وظایفی دارند که در این
نوشته سعی شده پیشنهادات کاربردی جانب ایجاد شور و نشاط در مدرسه ارائه دهد.
مقدمه
در
اواخر سده بیستم سوژه شادمانی و نشاط بشر به عنوان یکی از موضاعات مورد مهم مورد
بررسی قرار گرفت یکی از مشکلات هر اجتماع غفلت از ابتهاج و نشاط، در نتیجه افزایش
درد های روانی از جور اضطراب و افسردگی است. حرف ابتهاج و نشاط زندگی معنی پیدا
می آهسته و باب پرتو آن دانش آموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی می توانند خود
را ساخته و قله های سلوک و پله های ارتقا را بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعه ای
است که عناصر شادی دعا در آن انبوه باشد (حوری زاد، 1385). نشاط و شادابی در
مدرسه باعث رشد و شکوفایی باب تمام ی ابعاد وجودی یک دانش آموز می شود. در اسم شاد،
ذهن آدم پویا، زبانش سخنگو و استعدادش شکوفا می گردد. در قرن جدید سرلوحه ی تعلیم
و پرورش در یک تمام خلاصه شده است. «شوق زندگی اجرا کردن را به دانش آموزان بیاموزیم»
پس باید باورمند باشیم که در صفت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است و این شادی
باید در مدارس ایجاد و مدیریت شود.