مقدمه
آنچه که برای بسیاری از معلمان و دست
اندرکاران آموزش و پرورش و خانوادهها مطرح است، این که در امر یادگیری و پیشرفت
تحصیلی دانشآموزان، عملکرد گروهی و همکاری میان آنها مهمتراست یا رقابت انفرادی؟
در گذشته اعتقاد حرف این بود که کلاس درس باید از آرامش و سکوت آزاد برخوردار باشد
و نیز دانشآموزان را به رقابتی سخت و تنگاتنگ با یکدیگر وا میداشتند. اما امروزه
بسیاری از مدرسهها در صدد استعمال از برنامههایی هستند که دانشآموزان را به بیان
عقید و همکاری و مشارکت در یادگیری دعوت میکنند، در دهههای اخیر یادگیری مشارکتی
و همکاری و تعاضد در گروه، موضوع جدال انگیزی در آموزش شده است و معلمان در حال
تجربه کردن روشهای یادگیری مشارکتی و گروهی هستند تا سطح آموزش را باب کلاسهای
خویش از دید کمی و کیفی ارتقا دهند. باب این رفتار پژوهی تلاش کردیم چگونگی
تأثیرروشهای مشارکتی برافزایش علاقمندی دانش آموزان پایه دوم راهنمایی مدرسه
راهنمایی شهیدین پورمحمدی به درس حقایق تجربی بپردازیم.
باب سوره مائده، آیه ۲ قرآن کریم آمده
است «تعاونوا علیالبر والتقوی» در امور نیک و تقوا معاضدت نمایید.
همکاری یعنی چه؟ بطور خلاصه، همکاری زمانی چهره میگیرد که دو آدم یا بیشتر برای
پیدا اجرا کردن راهحلی که بهتر از راهحل خودشان است حرف هم کار میکنند راهحلی
بهتررابرگزینند.
معاضدت سازنده حرف دیگران، در پیشرفت
و موفقیت انسان اثربخش است، اما به هر حال همچشمی با دیگران هم بخشی از زندگی است و
سهمی برای خود دارد. کودکان رقابت را خیلی زود میشناسند (از وقتی که میخواهند
توجه بیشتر پدر و ام و بزرگترها را به خود جلب کنند حرف وقتی که در مدرسه برای
نمرات بهتر و جوایز و تحسینهای بیشتر رقابت میکنند) رقابت هم برای خویش جایی در
زندگی دارد اما باید توجه داشت که در محدوده خود بماند و از حد معینی تجاوز نکند.
البته هستند کسانی که زندگی را عزب «یک آزمایش و مبارزه دائمی» تلقی میکنند. اگر
آدم چنین احساسی داشته باشد معنیاش این است که از بهر پیشرفت خود دائماً نیاز به
کنار نواختن و از سر راه برداشتن دیگران دارد. باب همچشمی دوستانه در نظر گرفتن انصاف و
ملاحظه اساس کار است. متاسفانه بیشتر رقابتها، نهایتاً به سرانجامی نامطبوع ختم
میشوند.
مقدمه
آنچه که برای بسیاری از معلمان و دست
اندرکاران آموزش و پرورش و خانوادهها مطرح است، این که در امر یادگیری و پیشرفت
تحصیلی دانشآموزان، عملکرد گروهی و همکاری میان آنها مهمتراست یا رقابت انفرادی؟
در گذشته اعتقاد حرف این بود که کلاس درس باید از آرامش و سکوت آزاد برخوردار باشد
و نیز دانشآموزان را به رقابتی سخت و تنگاتنگ با یکدیگر وا میداشتند. اما امروزه
بسیاری از مدرسهها در صدد استعمال از برنامههایی هستند که دانشآموزان را به بیان
عقید و همکاری و مشارکت در یادگیری دعوت میکنند، در دهههای اخیر یادگیری مشارکتی
و همکاری و تعاضد در گروه، موضوع جدال انگیزی در آموزش شده است و معلمان در حال
تجربه کردن روشهای یادگیری مشارکتی و گروهی هستند تا سطح آموزش را باب کلاسهای
خویش از دید کمی و کیفی ارتقا دهند. باب این رفتار پژوهی تلاش کردیم چگونگی
تأثیرروشهای مشارکتی برافزایش علاقمندی دانش آموزان پایه دوم راهنمایی مدرسه
راهنمایی شهیدین پورمحمدی به درس حقایق تجربی بپردازیم.
باب سوره مائده، آیه ۲ قرآن کریم آمده
است «تعاونوا علیالبر والتقوی» در امور نیک و تقوا معاضدت نمایید.
همکاری یعنی چه؟ بطور خلاصه، همکاری زمانی چهره میگیرد که دو آدم یا بیشتر برای
پیدا اجرا کردن راهحلی که بهتر از راهحل خودشان است حرف هم کار میکنند راهحلی
بهتررابرگزینند.
معاضدت سازنده حرف دیگران، در پیشرفت
و موفقیت انسان اثربخش است، اما به هر حال همچشمی با دیگران هم بخشی از زندگی است و
سهمی برای خود دارد. کودکان رقابت را خیلی زود میشناسند (از وقتی که میخواهند
توجه بیشتر پدر و ام و بزرگترها را به خود جلب کنند حرف وقتی که در مدرسه برای
نمرات بهتر و جوایز و تحسینهای بیشتر رقابت میکنند) رقابت هم برای خویش جایی در
زندگی دارد اما باید توجه داشت که در محدوده خود بماند و از حد معینی تجاوز نکند.
البته هستند کسانی که زندگی را عزب «یک آزمایش و مبارزه دائمی» تلقی میکنند. اگر
آدم چنین احساسی داشته باشد معنیاش این است که از بهر پیشرفت خود دائماً نیاز به
کنار نواختن و از سر راه برداشتن دیگران دارد. باب همچشمی دوستانه در نظر گرفتن انصاف و
ملاحظه اساس کار است. متاسفانه بیشتر رقابتها، نهایتاً به سرانجامی نامطبوع ختم
میشوند.