1. اطلاعات بسیار طرح:
عنوان طرح : آتلیه پدیدآوری اسکاچ و ظرفشو های دستی |
مدت فعالیت اقتصادی(زمان لازم برای جاده اندازی تا قبل از بهره برداری-زمان پرکاری در شغلها ابداع شده از طرح): از ابتدای شروع کار،به مدت کمتر از سه ماه کارگاه آمادۀ برخه برداری باده باشد و پس از آن در کمتر از 18 ماه برگشت سرمایه و بعد از آن سودآوری تام خواهد بود که با توجه به مصرفی بودن محصول ،زمان ، نامحدود است . |
جمع کل هزینه ها : به حروف : یک هزارمیلیون (ریال) ، به سمت رقم 000،000،000،1 (ریال) |
سهم هزینه های نیروی انسانی(بر حسب درصد): تقریبا در حدود 45% خرج ها |
تعداد همکاران باب مرحلۀ ادا و بهره برداری: از ابتدا تا آغاز پدیدآوری 6 نفر و با شروع تولید کمینه 18 نفر |
6.اهداف و نتایج مورد انتظار از طرح پیشنهادی :
باب مرحلۀ اول ، آماج ، آغاز به کاری آبرومندانه و کسب روزی حلال باتوکل به خدا و نیز در کنار آن ایجاد حرفهکار و فعالیت اقتصادی مفید و مناسب برای اقشار مختلف من تمام جوانان متخصص و تحصیل کرده و نیروی کار آزموده و نیمه ماهر . به امید خدا و حرف تلاش و اراده مناسب در ظرف کمتر از یک سال باید بهر عمده ای از هزینه ها
که شامل هزینۀ ابزار ابزار و ابزار، هزینۀ محل کارگاه، هزینۀ پرسنل و... است تسویه شود. در پایان واحد زمان ( دوم باید
انشاالله کلیۀ خرج های صرف شده ادا و تسویه شود و اقدام به تجهیز و توسعۀ بخش تولید و باب کنار آن فعالیت های تحقیقاتی از بهر بهبود و نو آوری در محصولات گردد. بعد از سال دوم ، توسعه و رویش آتلیه و افزایش
تنوع محصولات از دیگر نتایج پیش بینی شده باده باشد .
آغاز :
برای این که آگاهی و تبین درستی از تمام مفهوم یا پدیده داشته باشیم، نیازمند آن هستیم که تعریف شفافی از آن داشته باشیم، باب مورد کارآفرینی [1] تعریف واحدی وجود ندارد، ولی باب سیر تبین این مفهوم، تعاریف متفاوتی از دیدگاه های گوناگون برای ثانیه بیان گردیده است. پیتر دراکر[2] معتقد است که کارآفرین کسی است که فعالیت اقتصادی کوچک و جدیدی را با سرمایه خویش آغاز می نماید. کارآفرین ارزش ها را تغ ییر می دهد و ماهیت آنها را دچار استحاله می نماید. رابرت هیسریچ[3] در تعریف کارآفرینی می گوید: کارآفرینی فرآیند خلق چیزی نو، با صرف وقت و تلاش بسیار و پذیرش خطرات مالی و روحی و اجتماعی برای بدست آوردن منابع مالی، رضایت شخصی و آزادی است. احمد پور داریانی باب تعریفی که از کارآفرینی ارایه می دهد، معتقد است؛ «کارآفرین فردی است که دارای ایده نو و جدید است و از طریق فرآیند تأسیس و ایجاد یک کسب و کار (شرکت) و قبول مخاطره، محصول یا خدمات جدیدی را به سمت اجتماع معرفی می کند » (شاه حسینی، 1388 ، ص 3). کارآفرینی نیازمند وجود فرهنگ خاصی است و بر اصل اصل تأثیر متقابل حوزه های جوراجور فرهنگ و اجتماع، فرهنگ کارآفرینی از حوزه های دیگر فرهنگ از جمله حوزه اخلاق، مذهب، ارزش ها، عقاید اقتصادی و سیاسی تأثیر می پذیرد. دولت ها در تمام آفاق به این نتیجه رسیده اند که کارآفرینی می تواند اقتصاد آنها را دگردیس کند. به همین انگیزه کشورهای جوراجور برنامه های مفصلی را برای گسترش چنین فرهنگی در جامعه خود تدارک دیده اند تا بتوانند همچنان جاده رشد و پویایی شان را امتداد دهند. اما دولت ها نمی توانند همه کارها را به تنهایی انجام دهند: بخش های خصوصی و غیر انتفاعی نیز باید بخشی از مسئولیت را به تقبل بگیرند. در این مقاله از طریق مروری حرف موضوع دائرهالمعارف و فرهنگ کار و کارآفرینی، سعی بر این است تا فرهنگ کارآفرینی را باب آموزه های اسلام، ایران و اسم کشورها را مورد مطالعه قرار دهیم.